پروین اردلان با دو سال تأخیر جایزه سال ۲۰۰۷ بنیاد اولاف پالمه را گرفت

پروین اردلان با دو سال تأخیر جایزه گرفت

پروین اردلان فعال جنبش زنان در ایران و برنده جایزه سال ۲۰۰۷ بنیاد اولاف پالمه، روز جمعه طی مراسمی در بیست و پنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب گوتنبرگ (۲۳ تا ۲۶ سپتامبر) دیپلم افتخار این نهاد را با دو سال تأخیر از دست پیر شوری، سخنگوی بنیاد اولاف پالمه و سفیر سابق سوئد و یواکیم پالمه فرزند اولاف پالمه دریافت کرد.

جایزه اولاف پالمه از سال ۱۹۸۷ به منظور پاسداشت تلاش‌های بشردوستانه اولاف خواکیم پالمه، نخست‌وزیر پرآوازه سوئد، و یک سال بعد از ترور او در سال ۱۹۸۶ با هدف ایجاد تفاهم بین‌المللی و امنیت مشترک به افراد مختلف اهدا شده است.

پروین اردلان قرار بود این جایزه را روز ششم ماه مارس (شانزدهم اسفند) سال ۲۰۰۷ در مراسمی در بنیاد اولاف پالمه در استکهلم دریافت کند؛ اما سه روز پیش از برگزاری مراسم، هنگام خروج از کشور با ممانعت ماموران فرودگاه روبه‌رو شد و به او اجازه پرواز داده نشد.

روز جمعه خبرگزاری «ت ت» در سوئد نوشت: «پروین اردلان از دریافت این جایزه خوشحال بود و در میان جمعیت علاقه‌مندی که در آن‌جا حضور داشتند، اعلام کرد که قصد کوتاه کردن صدای اعتراض خود را ندارد.»

این روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان هم‌چنین تأکید کرد که جایزه بنیاد اولاف پالمه به همه زنان ایران تعلق دارد که جامعه جهانی صدای بلند اعتراضشان را در ماه‌های اخیر به طور شفافی شنیده است.

پروین اردلان که خود را یک فعال اجتماعی می‌داند و نه یک سیاستمدار، گفت که «شرایط در ایران تغییر کرده است. تغییرات اجتماعی نیز به سرعت اتفاق نمی‌افتد. تغییرات امروز جامعه ایران محصول حدود ۳۰ سال فعالیت تمامی جنبش‌های اجتماعی از جمله جنبش زنان است.»

درباره چگونگی ارتباط فمینیست‌ها با همدیگر و این‌که فعالان اجتماعی کشورهای اروپایی چه کمکی می‌توانند به جنبش زنان ایران بکنند، پاسخ داد

چنین پرسش‌هایی اغلب از سوی روزنامه‌نگاران و فعالان حقوق بشر که در کشورهای مختلف فعالیت می‌کنند، مطرح می‌شود؛ ولی ما نیاز به کمک نداریم. ما به شکل‌گیری یک شبکه گسترده از زنان و فعالان این عرصه در کشورهای مختلف خاورمیانه، اروپا و داخل ایران نیاز داریم تا بتوانیم با همدیگر تبادل اطلاعات داشته باشیم و از این طریق به همدیگر کمک کنیم
پروین اردلان یکی از پایه‌گذاران مرکز فرهنگی زنان و از اعضای اولیه کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان در ایران است. او به دعوت مجله فمینیستی «Bang» به سوئد سفر کرده است.

پروین اردلان، متولد سال ۱۳۴۵ و فارغ‌التحصیل رشته روزنامه‌نگاری در مقطع لیسانس و رشته مطالعات زنان در مقطع فوق لیسانس است. او در نشریات مختلفی فعالیت کرده است و از جمله سردبیر نشریه اینترنتی «تریبون فمینیستی ایران» و عضو تحریریه مجله اینترنتی «زنستان» بوده است.

پروین اردلان علاوه بر روزنامه‌نگاری، در زمینه تألیف و تدوین کتاب نیز فعالیت کرده است. در این زمینه می‌توان به کتاب «سناتور» اشاره کرد که با مشارکت نوشین احمدی خراسانی در سال ۱۳۸۲ منتشر شده است و به فعالیت‌های مهرانگیز منوچهریان در زمینه مبارزات حقوقی زنان در ایران می‌پردازد

Shadi Sadr avvocata iraniana che per anni diffende i diritti delle donne e i diritti umani in Iran è uno dei candidati per il premio Sakharov 2009

http://www.shahrzadnews.org/index.php?page=2&articleId=1895

Shadi Sadr avvocata iraniana che per anni diffende i diritti delle donne e i diritti umani in Iran è uno dei candidati per il premio Sakharov per la libertá del pensiero


Due Parlamentari Europei hanno candidato Shadi Sadr avvocata e attivista dei diritti delle donne in Iran per premio Sakharov 2009.

Questo premio ogni anno viene dato a chi combatte per i diritti umani, la libertà della parola e i diritti dei popoli.

Il 6 ottobre Comunitá Europea tra 3 candidati che sono in fase finale sceglierà il vincitore

Shadi Sadr è stata candidata dal rapresentante del partito liberal democratico del Olanda (D66) e dal rapresentante del partito dei Verdi del Germania, per i suoi impegni per i diritti delle donne,i diritti umani e per i suoi sforzzi giuridici a diffesa dei suoi clienti in Iran.
Nelson Mandela è stato primo vincitore di questo premio in 1988

شادی صدر نامزد دریافت جایزه ساخاروف

http://www.shahrzadnews.org/index.php?page=2&articleId=1895
شادی صدر نامزد دریافت جایزه ساخاروف
شهرزاد نیوز, ٣ مهر ١٣٨٨
شادی صدر از سوی دوتن از نماینده پارلمان اروپا (حزب لیبرال دمکرات های هلند و سبزهای آلمان ) به خاطر سال ها مبارزه در راه احقاق حقوق زنان و حقوق بشر و همچنین تلاش های حقوقی اش در دفاع از موکلین اش، کاندید دریافت جایزه ساخاروف شده است.

شهرزاد نیوز: دو تن از اعضای پارلمان اروپا، شادی صدر، وکیل و فعال حقوق زنان، را نامزد دریافت جایزه ساخاروف کردند. این جایزه هر ساله از سوی اتحادیه اروپا به افرادی اهدا می شود که برای دفاع از حقوق بشر، آزادی بیان و حقوق ملیت ها مبارزه می کنند.

روز 6 اکتبر (15 مهر) اتحادیه اروپا از بین 3 تن از کاندیداهایی که به مرحله نهایی راه یافته اند، برنده سال را انتخاب می کند.

شادی صدر از سوی نماینده حزب لیبرال دمکرات های هلند (دی 66) و نماینده سبزها از آلمان در پارلمان اروپا به خاطر سال ها مبارزه در راه احقاق حقوق زنان و حقوق بشر و همچنین تلاش های حقوقی اش در دفاع از موکلین اش کاندید شده است.

در اطلاعیه ای که در مورد کاندیداتوری وی منتشر شد، از جمله به پی گیری در مبارزات اش و تحمل رنج و درد زندان و سرکوب اشاره شده است.

این جایزه برگرفته از نام دانشمند روسی "آندره ساخاروف"(1989-1921) است و از سال 1988 از سوی اتحادیه اروپا به مدافعین حقوق بشر و فعالین جنبش های اجتماعی اهدا می شود. نلسون ماندلا اولین برنده این جایزه در سال 1088 بود. پس از آن شخصیت هایی چون تسلیمه نسرین، نویسنده بنگلادشی، و لیلا زانا، فعال سیاسی کرد در ترکیه، برنده این جایزه شده اند. سازمان ها و گروه هایی چون سازمان ملل، روزنامه نگاران بدون مرز و سازمان های زنان از کوبا این جایزه را به خود اختصاص داده اند.

سال گذشته، در بیستمین سالگرد اهدای این جایزه، برنده چینی "هو جیا"، یک فعال سیاسی که زندانی بود، قادر به دریافت جایزه نگردید اما همسرش به نیابت وی جایزه را دریافت کرد. او گفته بود که با جایزه نقدی همسرش اقدام به تشکیل سازمانی برای دفاع از زندااینان سیاسی چین خواهد کرد.

جایزه ساخاروف شامل لوح تقدیر و 50هزار یورو وجه نقد است و طی مراسمی که در استراسبورگ برگزار می شود، به برنده اعطا خواهد شد.

همبستگی شبکه جهانی موزه زنان با فعالان زن ایرانی

http://www.dw-world.de/dw/article/0,,4679046,00.html

روزهای دهم تا دوازدهم سپتامبر (نوزدهم تا بیست و یکم شهریور) شهر بن در آلمان میزبان شبکه جهانی موزه زنان است. موزه زنان ایران یکی از ۲۸ شرکت‌کننده نمایشگاهی از موزه‌های زنان است که تا دوماه در شهر بن برپا خواهد بود.

در سال ۱۹۸۱ ’’ماریانه پیتزن‘‘ ایده موزه زنان را در شهر بن عملی کرد. تا آن زمان در هیچ جای دیگری نهاد یا مرکزی با این نام وجود نداشت. این مرکز تا کنون بیش از ۴۰۰ نمایشگاه از ۲۵۰۰ هنرمند برگزار کرده است.



از آن سال به بعد بسیاری از دیگر کشورها این طرح را به کار بستند و موزه زنان با نام کشور خود را راه‌اندازی کردند. از این رو موزه زنان بن، مادر موزه‌های زنان دنیا نامیده می‌شود.



"بتینا باب" یکی از مسئولان موزه زنان بن، مهمترین انگیزه ایجاد موزه زنان در بن را اینگونه شرح می‌دهد: «مهمترین انگیزه و هدف این بود که زنان بتوانند خودشان به طور مستقل نمایشگاه برپا کنند چرا که در موزه‌هایی که به طور سنتی وجود دارند ۹۰ درصد برپاکنندگان نمایشگاه‌ها را مردان تشکیل می‌دهند و هنر مردانه بیشتر در معرض نمایش گذاشته می‌شود و زنان بسیار به ندرت شرکت دارند. موزه زنان در این ۲۸ سال توانست اندکی این زاویه را تغییر دهد اما این هنوز کافی نیست».



سال ۲۰۰۸ شهر مرانو ایتالیا میزبان نمایشگاه دیگری از موزه‌های زنان بود. آنجا بود که ایده شبکه جهانی موزه زنان مطرح و پیگیری شد تا راهی باشد برای تبادل تجارب بین تمامی این موزه‌ها و آشنا شدن زنان با یکدیگر از طریق این شبکه. شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل که به عنوان میهمان ویژه به این برنامه دعوت شده و به عنوان مادر افتخاری اين موزه برگزيده شد، ایده افتتاح این موزه در ایران را برای اولین بار مطرح کرد.



از آن زمان تعدادی از پژوهشگران و فعالان زنان از جمله منصوره شجاعی و نوشین احمدی خراسانی با همکاری چندین متخصص مردم شناسی و ‌تاريخ و هنرمندانی در رشته‌های مختلف از جمله پرستو فروهر و رزيتا شرف جهان، به پيشنهاد شيرين عبادی در پی عملی کردن این ایده هستند.



نمایشگاه موزه جهانی زنان در شهر بن در کنار کشورهایی چون ویتنام، سنگال، بلژیک، امریکا و سوئد، از ایران نیز دعوت کرده بود تا در این برنامه شرکت کند. اما منصوره شجاعی که قرار بود به عنوان یکی از پایه‌گذاران موزه زنان ایرانی در این نمایشگاه شرکت کند، به دلیل ممنوعیت خروج از كشور نتوانست در این سمینار سه روزه حاضر شود.

با این همه، بخشی از این نمایشگاه به عکس‌هایی از ایران و معرفی پروژه‌های موزه زنان ایران اختصاص داده شده است.



بتینا باب در مورد انتخاب ایران برای نمایشگاه سال ۲۰۰۹ این موزه می‌گوید: «ایده برپایی یک موزه زنان درایران که سال گذشته توسط خانم شیرین عبادی مطرح شد، برای ما در آلمان بسیار جالب بود. ما می‌دانیم که در حال حاضر تبعیض‌های زیادی علیه زنان در ایران وجود دارد و زنان ایرانی موقعیت خوبی ندارند به همین دلیل ما فکر کردیم این ایده بسیار خوبی است که در ایران هم یک موزه زنان گشایش یابد».



وی همچنین انتقال تجربه مادر موزه‌های زنان یعنی موزه بن به جوان‌ترین این موزه‌ها یعنی ایران را دلیل دیگری برای دعوت از موزه زنان ایران در این برنامه عنوان می‌کند.



موزه زنان ایرانی محملی برای بیان مشکلات کنونی زنان درایران



در بخش معرفی موزه‌های دیگر کشورها، برای هر کشور شرکت‌کننده ۱۵ دقیقه در نظر گرفته شده بود. زمان اختصاص داده شده به ایران به دلیل عدم شرکت نماینده موزه زنان ایران و نیز موقعیت کنونی ایران بیشتر به تشریح وضعیت زنان در ایران گذشت.



در این بخش، میترا شجاعی به نمایندگی از موزه زنان ایران به معرفی پروژه‌های مختلف زنان ایرانی از جمله کتابخانه زنان پرداخت.

نمایشگاه عکس زنان بزفروش میناب که قرار بود در قالب اولین برنامه موزه زنان ایرانی در تیرماه در تهران برگزار شود نیز در کنفرانس شبکه جهانی موزه زنان معرفی شد.



این نمایشگاه مجموعه‌ای است از عکس‌های علی گلشن و مسعود ناصری دو عکاس جوان ایرانی از بازار زنان بزفروش در میناب همراه با گزارش مفصلی در این زمینه از منصوره شجاعی. نمایشگاه زنان بزفروش میناب در قالب عکس و گزارش، پدیده چندهمسری رایج در بخش‌هایی از جنوب ایران را به نقد می‌کشد. اين گروه همچنين مجموعه های ديگری را نيز برای موزه زنان در دست تهيه دارند.



یک اثر هنری در قالب چیدمان از پرستو فروهر با نام ’’اتاق نوشته‘‘ بخش دیگری از نمایشگاه موزه ایرانی زنان را تشکیل می‌داد.



همچنین برای شرکت‌‌کنندگان شبکه جهانی موزه زنان توضیح داده شد که به دلیل شرایط کنونی حاکم بر ایران تا کنون هیچ نمایشگاهی از موزه زنان نتوانسته برگزار شود. در مورد دریافت کمک‌های مالی این موزه نیز گفت که به دلیل محدودیت‌های موجود در این زمینه، موزه زنان ایران نمی‌تواند کمک‌های خارجی دریافت کند و تنها برخی از هنرمندان از جمله پرستو فروهر اعلام آمادگی کرده‌اند که در صورت فروش تابلوهایشان که برای این کار اختصاص داده شده مبلغ فروش را به موزه هدیه کنند.



در پایان از تمام زنان در سراسر جهان خواسته شد تا همراهی، همدلی و همبستگی خود را با زنان فعال ایرانی که در راه راه‌اندازی پروژه‌هایی چون موزه زنان، زندگی و آزادی خود را به خطر انداخته‌اند، اعلام کنند.



پس از پایان این سخنان، اعضای شبکه جهانی موزه زنان اعلام آمادگی کردند تا از فعالان زن ایرانی در قالب یک بیانیه یا نامه سرگشاده حمایت کنند. همچنین یکی از اعضای موزه بن پیشنهاد کرد که برای حمایت از کتابخانه زنان در ایران هرکس یک یا چند جلد کتاب خریداری و برای این کتابخانه بفرستد.



بیشتر پرسش‌های شرکت‌کنندگان در مورد ایران، حول چگونگی کمک به زنان ایرانی در شرایط بحرانی کنونی ایران دور می‌زد.



نمایشگاه موزه زنان تا ماه نوامبر در شهر بن و در محل موزه زنان دایر خواهد بود.

SHIRIN NESHAT DEDICA IL LEONE D'ARGENTO AL POPOLO IRANIANO IN LOTTA PER LA LIBERTA'

Storie di donne invisibili nell’Iran degli anni Cinquanta
Women Without Men

SHIRIN NESHAT DEDICA IL LEONE D'ARGENTO AL POPOLO IRANIANO IN LOTTA PER LA LIBERTA'

Venezia, 12 set. (Adnkronos) - "Prego il governo dell'Iran di dare al popolo quello che dovrebbe avere e cioe' i diritti umani di base, la liberta' e la democrazia. Vi prego, fate la pace con il popolo iraniano". Con le lacrime agli occhi e la mano alzata con le dita aperte a fare il segno della pace, la regista Shirin Neshat, ricevendo il Leone d'Argento della 66ma Mostra del Cinema di Venezia, ha lanciato un appello per il popolo iraniano.


La video artista porta per la prima volta sul grande schermo una bellissimo e poetico romanzo della scrittrice iraniana Shahrnush Parsipur che narra le cronache e le esperienze di cinque donne ambientate a Tehran nel 1953. Il racconto dal titolo omonimo descrive un periodo drammatico per l’Iran quando il governo democratico subì un clamoroso spodestamento da parte dello shah Mohammed Reza Pahlavi, leader supportato dalla C.I.A. il servizio di spionaggio americano. La stessa Parsipur fu messa al bando per tale romanzo nella metà degli anni novanta e fu invitata dal governo iraniano a desistere la scrittura di letteratura in tal senso.

* Dichiarazione di tre organizzazioni per i diritti umani: Liberate Shiva Nazar Ahari e gli altri attivisti per i diritti umani

http://rrinitalian.blogspot.com/2009/09/iran-blogging-per-la-rivolta.html
Gli attivisti iraniani per i diritti umani del Nord America e dell’Europa, l’ organizzazione del Kurdistan per la difesa dei diritti umani e la commissione per i diritti umani dei giornalisti, in una dichiarazione congiunta hanno chiesto l’immediato rilascio di Shiva Nazarahari , Mohammad Sediq Kaboud Vand , Keyvan Samimi , Ahmad Zeid Abadi , Abdollah Momeni , Mohammad Ali Dadkhah , Nasser Faridi , Saeed Matin Pour e di un’ altra dozzina di attivisti per i diritti umani e giornalisti ancora in prigione. Una copia della dichiarazione è stata inviata all’Assemblea per i Diritti Umani delle Nazioni Unite, ad Amnesty International, a Human Rights Watch, a Giornalisti Senza Frontiere ( Reporters Without Borders) ed al Consiglio per i Diritti Umani in EU.