http://www.highcommissionerforhumanrightsiranineurope.com/
قرائت نامهٔ رضا خندان به انجمن قلم توسط بار بارا گلد اسمیت در مراسم جایزه آزادی برای نوشتن
رياست و اعضاي محترم انجمن قلم
همانطور كه مي‌دانيد بسياري از نويسندگان، شاعران، اديبان و حتي
سياستمداران به نام جهان بخش عمده‌اي از زندگي خود را به خاطر آزادي بيان
در زندان‌هاي كشورهاي مختلف سپري كرده‌اند
در اين شرايط بوده است كه بسياري از آنها دست به خلق آثار ماندگار زده‌اند
خاطرات زندان، مجموعه نامه‌ها، اشعار و كتاب‌هايي كه نظيرشان را به راحتي
نمي‌توان پيدا كرد.
در 26 اسفند سال 89 (17 Mar - 2011 ) مامورين زندان به سلول نسرين يورش برده و تنها قلمي را كه دور از چشم آنها تهيه كرده بود و نامه‌هايي
را روي برگه‌هاي دستمال كاغذي نوشته بود از او مي‌گيرند.
او حق نوشتن نامه به مراجع قضايي را ندارد. از حق نوشتن نامه به خانواده
محروم است. از لذت نوشتن مقاله و كتاب بي‌نصيب است. او حتي از نوشتن
يادداشت‌هاي خصوصي منع مي‌شود. از نوشتن وقايع بازداشت‌اش بي‌نصيب است.
او نبايد قلم داشته باشد حتي براي علامت زدن روزهاي سپري شده‌اش بر روي
ديوارهاي زندان.
اگر هم ديروز محروميت از قلم در زندان امري عادي بود كه نبود، در دنياي
امروز غير قابل تصور است كه زنداني نتواند براي فرزندان‌اش نامه بنويسد.
بر اساس حكم دادگاه و با وجود اين شرايط او نزديك به 4000 روز بدون قلم
خواهد ماند. اگر اتهامات ديگري اضافه نكنند.
به عنوان روز آزادي قلم در تاريخ ثبت خواهد شد.
همه ما و كودكان ما همه ساله روز 26 اسفند
(17 Mar) را گرامي خواهيم داشت، به احترام همه كساني كه در سرتاسر جهان
به خاطر آن فداكاري و از جان‌گذشتگي نشان داده‌اند.
رضا خندان
