mercoledì 25 marzo 2009

Ti ricostiturò di nuovo mia patria


Ti ricostruirò di nuovo, mia patria

Anche con mattone della mia vita

Ti appoggerò sulla colonna

Colonna fatta con le mie ossa

Ancora ti racconterò dei fiori

Per i tuoi giovani

Ancora diventeremo sangue per te

E diluvio con le nostre lacrime

Se sarò morto da cento anni

Mi alzerò in piedi dalla sepoltura

Per combattere i tuoi malevoli

Se sono vecchio oggi

Avendo possibilità di imparare

Comincerò la gioventù
Insieme con i giovani"

سیمین بهبهانی
دوباره ميسازمت وطن،
اگر چه با خشت جان خويش

ستون به سقف تو ميزنم،
اگر چه با استخوان خويش

دوباره می بويم از تو گل,
به ميل نسل جوان تو
دوباره می شویم از تو خون
به سيل اشک روان خويش

دوباره يك روز روشناء

سياهی از خانه ميرود
به شعر خود رنگ ميزنم
ز آبی آسمان خويش

اگر چه صد ساله مرده ام
به گور خود خواهم ايستاد
که بر درم قلب اهرمن

زنعره آنچنان خويش

کسی که "عزم رميم" را،
دوباره انشا کند به لطف
چو کوه می بخشدم شکوه،
به عرصه امتحان خويش
اگر چه پيرم ولی هنوز،

مجال تعليم اگر بود

جوانی آغاز ميكنم،
کنار نوباوگان خويش


حديث "حب الوطن" زشوق،
بدان روش سازميكنم

که جان شود هر کلام دل
چو بر بر گشايم دهان خويش
،
هنوز در سينه آتشی به جاست،
کز تاب شعله اش
گمان ندارم به کاهشی،
ز گرمی دودمان خويش

دوباره ميبخشم توان،
اگر چه شعرم به خون نشست
دوباره ميسازمت به جان،
اگر چه بيش از توان خويش