Campagna " Un Milione di Firme"per chiedere l'abolizione delle leggi discriminatorie nel confronto delle donne iraniane , è nata il 27 Agosto del 2006 con 52 firmatari chiedendo l'abolizione delle leggi discriminatorie nel confronto delle donne e l'uguaglianza delle leggi nei confronti delle donne e degli uomini in Iran . Noi ,un gruppo delle attiviste della Campagna "Un Milione di Firme " In Italia sosteniamo le nostre sorelle in Iran .
sabato 27 ottobre 2012
A rischio la salute di Nasrin Sotoudeh, premio Sakharov 2012
http://www.amnesty.it/detenzione_avvocata_Nasrin_Sotoudeh_Iran
A rischio la salute di Nasrin Sotoudeh, premio Sakharov 2012
CS125: 26/10/2012
Nasrin Sotoudeh, avvocata iraniana per i diritti umani in carcere dal settembre 2010 per scontare una condanna a sei anni, ha vinto il premio Sakharov per i diritti umani e la libertà di pensiero dell'Unione europea.
Amnesty International teme per le sue condizioni di salute, a rischio a causa dello sciopero della fame che la detenuta sta portando avanti per protestare contro il divieto, in vigore da tre mesi, di incontrare faccia a faccia la figlia di 13 anni e il figlio di cinque anni. Da quando hanno scoperto che aveva usato un fazzoletto per passare all'esterno una memoria difensiva, le autorità iraniane hanno consentito visite solo attraverso una vetrata.
Sotoudeh ha iniziato lo sciopero della fame il 16 ottobre e sei giorni dopo è stata ricoverata nella struttura medica interna al carcere di Evin, nella capitale Teheran.
Quello di Nasrin Sotoudeh sarà uno dei casi di attiviste per i diritti umani al centro della nuova campagna di sms solidale di Amnesty International Italia, dal titolo "Io sono la voce", in favore delle donne in Medio Oriente e Africa del Nord, che sarà lanciata lunedì 29 ottobre e durerà fino al 25 novembre.
Firma l'appello per Nasrin Sotoudeh!
venerdì 26 ottobre 2012
Nasrin Sotoudeh e Jafar Panahi vincono il Premio Sacharov 2012
http://www.europarl.europa.eu/news/it/pressroom/content/20121024IPR54366/html/Nasrin-Sotoudeh-e-Jafar-Panahi-vincono-il-Premio-Sacharov-2012
..........
26-10-2012
.........
Due attivisti iraniani, l'avvocato Nasrin Sotoudeh e il regista cinematografico Jafar Panahi, sono i vincitori del Premio Sacharov per la libertà di pensiero, indetto ogni anno dal Parlamento europeo. Sono stati scelti dal Presidente Martin Schulz e dai capigruppo dei partiti venerdì mattina.
"La consegna del premio Sacharov per la libertà di pensiero agli iraniani Nasrin Sotoudeh e Jafar Panahi è un messaggio di solidarietà: rappresenta il riconoscimento per una donna e un uomo che non si sono inchinati davanti alla paura e alle intimidazioni e che hanno deciso di mettere la sorte del proprio Paese davanti alla propria. Spero sinceramente che possano venire di persona a ricevere il loro premio al Parlamento europeo di Strasburgo, a dicembre", ha dichiarato il Presidente Schulz, annunciando i vincitori.
Il premio sarà consegnato da Schulz, nel corso di una seduta solenne prevista per il 12 dicembre a Strasburgo.
Nasrin Sotoudeh
Nasrin Sotoudeh (nato nel 1963) è un'avvocatessa iraniana e difensore dei diritti umani. Ha rappresentato attivisti dell'opposizione e politici iraniani detenuti in carcere a seguito delle controverse elezioni presidenziali svoltesi nel giugno 2009, ma anche giovani condannati alla pena di morte, donne e prigionieri politici. Nasrin Sotoudeh è in isolamento nel carcere di Evin, dove è rinchiusa da quando è stata arrestata nel settembre 2010 con l'accusa di propaganda contro il sistema e cospirazione volta a minare la sicurezza dello Stato.
Jafar Panahi
Jafar Panahi (nato nel 1960) è un regista, sceneggiatore e montatore iraniano. Nel 1995 il suo primo lungometraggio "Il palloncino bianco" gli vale il primo riconoscimento internazionale, la Caméra d'Or al festival di Cannes. I suoi film spesso si concentrano sulle problematiche dei minori, degli indigenti e delle donne in Iran.
Panahi è stato arrestato nel marzo 2010 e condannato a sei anni di prigione e per vent'anni non potrà dirigere nessun film né lasciare il Paese. Il suo film più recente, "Questo non è un film", è stato fatto uscire dall'Iran di nascosto, copiato su una chiave USB all'interno di una torta, per essere presentato al festival di Cannes nel 2011.
Sotoudeh e Panahi sono stati scelti dai gruppi dei Socialisti & Democratici, dai Democratici e Liberali e dai Verdi/Alleanza libera europea, oltre che da José Ignacio Salafranca, Elmar Brok e altri 11 deputati.
Gli altri due finalisti erano Ales Bialiatski e le Pussy Riot.
Contesto
Il Premio Sacharov per la libertà di pensiero deve il suo nome allo scienziato e dissidente sovietico Andrej Dmitrievic Sacharov e, dal 1988, è assegnato annualmente dal Parlamento europeo a persone o organizzazioni che hanno contribuito in maniera significativa alla lotta per i diritti umani e la democrazia. Il riconoscimento è accompagnato da un premio di € 50.000.
RIF. : 20121024IPR54366
lunedì 22 ottobre 2012
Nasrin Sotoudeh in sciopero di fame dal 17 Ottobre per protestare contre le violazione dei diritti nella carcere contro di lei
Oggi è il sesto giorno di sciopero della fame Di Nasrin Sotoude
.......
Dal Facebook di Reza Khandan, marito di Nasrin Sotoudeh avvocata e attivista dei diritti umani in carcere in Iran del giorno 17 Ottobre:
"Dopo mesi di andare avanti e dietro verso l'ufficio del procuratore, sono stati ancora una volta negati i diritti fondamentali di una madre per incontrare faccia a faccia con i suoi amati figli.
Nonostante i 17 mesi di reclusione in reparto comune del carcere di Evin,continuano rifiutare di concedere una conversazione telefonica di due minuti.
E'stato negato anche per un intero anno una visita dal dietro della vetra della cabina con il suo fratello e la sua madre .
Nasrin ha saputo da altre prigioniere che la sua figlia di 12 anni per prima volta è stata convocato insieme al suo marito al ramo 28 del Tribunale rivoluzionario per essere informata del fatto che sua figlia e suo marito non hanno più il permesso di lasciare il paese. Come se non bastasse, ora questa ragazzina innocente non riesce più a trovare la madre dietro le sbarre a causa della sua programma scolastica nel giorno(Mercoledi) stabilito per le visite Lei deve affrontare la pervicacia di un sistema giudiziario che rifiuta il cambio della sua giornata di visita.
Per due mesi ci hanno dato false speranze che potrebbero concedere licenza. L'ufficio del procuratore anche ha chiesto di presentare una serie di documenti, per poi cambiare improvvisamente idea all'ultimo minuto.
Nasrin che è stata lasciata senza altra scelta, purtroppo ha deciso sciopero della fame a partire da questa mattina. Ho fatto tutto quanto potevo per dissuaderla di questa decisione, ma lei era irremovibile. Anche senza uno sciopero della fame aveva perso
tanto peso ed è così debole che lei è irriconoscibile a coloro che non la vedano da un po '... e ora questo .... "
Reza Khandan - 17 ott 2012
domenica 7 ottobre 2012
Nasrin Sotudeh message to Martin Ennals Award for Human Rights Defenders , 4 October 2012
On Behalf of Nasrin Sotoudeh who could not come for the ئeremony as she is in Prison, Mahnaz Parakand the Iranian Lawyer and the Lawyer of nasrin Sotoudeh who is also as a refugee lives in Norway read the message of nasrin Sotoudeh
.....
Dear friends,
honorable Ladies and Gentelman,
after my arrest, my family has been subjected to great pressure and as a result, my husband and my 12 year old daughter have been banned from leaving the country.
But, in spite of all difficulties, as an attorney, I am still content and hopeful, for I believe that we have had no other choice but to defend women, children and defendants whose rights have been violated.
The meaning of justice, rule of law, freedom of expression and thought, the rights of minorities and all the values upheld by the Universal Declaration of Human Rights which are incorporated in the fundamental laws of most countries, are values which equally make the life for human kind, all over the planet, bearable.
These Values, as the common heritage of humanity, make the life of all humans livable and allows activists to resist pressure and interrogators’ threats …
Truly, in the current world, no one is alone. even within a solitary confinement.
For many years, Iranian society has resisted the violation of it’s rights and has consciously avoided engaging in violence. Only through peaceful means, have the people tried to convince authorities to respect their rights.
Therefore, Iranian society has never ignored it’s fundamental rights, but has paid heavily in doing so.
They have never stopped their efforts because of arrest, Incarceration judicial prosecution, banned from leaving Iran and loss of their livelihood. And I, as their lawyer, am proud to defend each and very one of the cases I have accepted on behalf of my clients.
Furthermore, I am glad and satisfied to endure incarceration alongside my innocent clients.
I finally wish to bring to the attention of human rights activists, the case and rights of children whose parents have been incarcerated as political prisoners and are held in detention centers.
These children are living their lives separated from their fathers, mothers or both and their visiting rights are subjected to arbitrary wishes and unlawful decisions of security officials.
Once more, I wish to express my appreciations and gratitude to you. Whatever the outcome, I would like to thank you in advance for your choice, and congratulate either of the other two candidate whom might win this Award, wishing them success and prosperity in their path to reach their goal.
To the Martin Ennals Foundation and members of the jury please accept my thanks.
Nasrin Sotoudeh
Evin Prison – October 2012
Translation from Persian to English taken from:
متن پیام نسرین ستوده که در نراسم جایزه بنیاد مارتین انالز برای مدافعان حقوقو بشر بوسیله خانم مهناز پراکند وکیل و دوست نسرین ستوده قرائت شده.
ریاست محترم بنیاد مارتین انالز
اعضای گرامی
احترامات مرا از سرزمینم ایران پذیرا باشید و تشکرات صمیمانه ی مرا بابت انتخابم به عنوان یکی از نامزدهای این جایزه ی ارزنده از زندان اوین بپذیرید.
بسیار مفتخرم از جانب موسسه شما که بنیادی بسیار معتبر است نامزد یکی از مهم ترین جوایز فعالان حقوق بشر شده ام.
من با شادی و سرور مطلع شدم که مراسم انتخاب نهایی برنده جایزه مارتین انالز به زودی برگزار می شود و از این بابت لازم دیدم مطلبی را تهیه کنم. هرچند به درستی نمی دانم چه مطلبی باید ارائه نمایم, زیرا شرایط فوق امنیتی که در آن به سر می برم و ممنوعیت تلفن برای کلیه زندانیان سیاسی، مانع دسترسی من به اطلاعات کامل گردیده است، معهذا همواره به دنبال فرصتی هستم تا از وضعیت حقوق بشر در ایران سخن بگویم و از این بابت، از فرصت به دست آمده بسیار خرسندم.
ابتدا لازم می دانم مراتب احترام کامل خود را به کلیه فعالیت های شایسته دو نامزد دیگر این جایزه آقای لون سوات، روحانی، از کشور کامبوج و سازمان حقوق بشر بحرین (BCHRاعلام نمایم و صادقانه اذعان کنم که برنده شدن هریک از آنها نیز باعث شادی اینجانب خواهد شد، زیرا نفس توجه بین المللی به موضوع حقوق بشر در سراسر دنیا حائز اهمیت است.
علاقه ی من به عدالت، همانند شما، از کودکی با من بود و همراه من بی تابانه رشد کرد و بالید. در اوان جوانی متوجه شدم انتخاب رشته حقوق و حرفه وکالت می تواند به خواسته ام پاسخ دهد.
وکالت و دفاع از حقوق کودکان، زنان و کسانی که به جرم آزادیخواهی، حقوق شان نقض می شود، با همه ی دشواری ها، رویای دست یابی به عدالت را امکان پذیر می کند.
بدون عدالت،عدالت نسبی، زندگی غیر قابل تحمل بود. من نیز به سهم خود برای تحقق آن عدالت نسبی تلاش کردم.
می دانید که قوانین کشورم ایران، در پی تحولات سیاسی خاصی تغییر اساسی نمود، از جمله قوانین مربوط به زنان و کودکان تغییر کرد و قانون مجازات اعدام افراد زیر 18 سال ملغی شد. بنا بر این کودکان هموطنم سالها در معرض مجازات اعدام قرار داشتند. البته تلاش گروه کثیری از وکلا و فعالان حقوق بشر در جهت لغو اعدام زیر 18 سال طی سالیان متمادی به نتیجه نسبی رسید و اعدام زیر 18 سال را محدود نمود.
به خاطر دارم این فعالیت ها که به حبس برخی وکلا نیز منجر شد، به دغدغه ی هر روزه بسیاری و از جمله من تبدیل شده بود.
گاه در ناامیدی کامل احاطه می شدیم و گاه دوباره برمیخواستیم و فعالیت خود را از سر می گرفتیم.
همزمان، دستگیری گسترده ی زنانی که به تبعیض قوانین علیه خود اعتراض داشتند، من و همکارانم را درگیر مبارزه ای کرده بود که البته صدایش در جهان شنیده شد.
بنا بر این هرچند وجدان های حساس بشری در هر نقطه ی دنیا حق دارند از هر ایرانی بپرسند که برای حفظ حقوق بشر، حقوق زنان و کودکان چه کردند؟ اما در عین حال ایرانیان این کارنامه ی درخشان را نیز با همه ی سختی ها و رنج هایی که برای آنان در برداشت به ثبت رسانیده اند.
در زمانی که با اعلام نتیجه ی انتخابات ریاست جمهوری سال 1388، بسیاری از مردم ایران دستگیر و روانه ی زندان ها و بازداشتگاه ها شدند، اینجانب و بسیاری از همکارانم با تکیه بر قوانین حقوق بشر و قانون اساسی ایران که حق دفاع را از حقوق مسلم همه ی متهمین می داند، کار دفاع از متهمان سیاسی و معترضان انتخاباتی را به عهده گرفتیم. مدتی پس از دفاعیات وکلا، آنها نیز راهی محبس شدند تا به همراه موکلان خود تحمل حبس نمایند.
صادقانه به شما بگویم در زمان دستگیری های گسترده ی انتخاباتی ناامید از اصلاح قانون اعدام کودکان به دفاع از متهمان سیاسی مشغول بودیم اما خبر تغییر قانون اعدام مربوط به کودکان زیر 18 سال و محدود کردن اعدام کودکان را در زندان شنیدم. اکنون با خود می اندیشم تا لغو کامل اعدام زیر 18 سال امید خود را از دست نخواهیم داد و بیمی از حبس و زندان نداریم. شنیدن این خبر در زندان, به راستی سختی تمامی روزهایی را که دور از خانواده و در حبس گذرانده بودم، از جانم زدود.
دوستان ارجمند
خانم ها و آقایان محترم!
پس از بازداشتم، خانواده ام تحت فشار شدید قرار گرفتند که منجر به بازداشت همسرم و ممنوع الخروج شدن او و دختر 12 ساله ام گردید.
اما با همه دشواری ها، به عنوان یک وکیل همچنان خرسند و امیدوار، بر این باورم که گریزی جز انجام وظیفه صادقانه در قبال کودکان، زنان و متهمانی که حقوق شان نادیده گرفته شده بود، نداشتیم.
مفهوم عدالت, قانون، حقوق بشر، آزادی بیان و اندیشه، حقوق اقلیت ها و همه ی مفاهیمی که در اعلامیه ی جهانی حقوق بشر تصریح شده است و به قوانین اساس کشورها راه یافته است، مفاهیمی است که زندگی را به یکسان برای افراد بشر در سراسر کره ی زمین قابل تحمل می کند.
این مفاهیم به عنوان میراث مشترک بشریت، زندگی را برای بشر قابل زیست می کند. و به فعالان حقوق بشر امکان می دهد تا مرعوب فشار ها و تهدیدات بازجویان نشوند.
به راستی در دنیای امروز، هیچکس حتی در سلول انفرادی اش نیز تنها نیست. جامعه ایران سالهاست در برابر نادیده گرفتن حقوق خویش ایستادگی به خرج داده است و با درایت کامل و پرهیز از خشونت و پیگیری روش های مسالمت آمیز، سعی در متقاعد کردن مسئولان جهت گردن نهادن به حقوق خویش داشته است. بنا بر این جامعه ایران هیچگاه از حقوق خویش غافل نبوده است و در این راه از پرداخت هزینه های سنگین از جمله حبس و بازداشت و تعقیب قضایی و ممنوع الخروج شدن و ممانعت از شغل و حرفه نهراسیده است و البته من نیز به عنوان وکیل آنان، با افتخار از تک تک پرونده هایی که وکالت آنها را به عهده داشته ام، دفاع می کنم. و البته از اینکه در کنار موکلان بی گناهم تحمل حبس می نمایم، راضی و خرسندم.
در پایان مایلم توجه فعالان حقوق بشر را به حقوق کودکانی جلب نمایم که والدین شان به عنوان زندانی سیاسی، در زندان به سر می برند و آنها سالیانی است که دور از پدر یا مادر و یا هر دوی آنها روزها را سپری می کنند و ملاقات هایشان دستخوش امیال و تصمیم گیری های غیر قانونی مقامات امنیتی است.
بار دیگر مراتب سپاس و قدر دانی خود را تقدیم تان می نمایم و از نتیجه ی انتخاب شما پیشاپیش تشکر می نمایم و به هر یک از دو نامزد دیگر این جایزه که برندگان احتمالی این جایزه هستند، تبریک می گویم و آرزوی موفقیت در راه ارتقا و گسترش اهداف شان را دارم.
بار دیگر از ریاست بنیاد مارتین انالز واعضاء ودست اندرکاران محترم آن، سازمان عفو بین الملل، دیده بان حقوق بشر و سایر سازمانهای حقوق بشری تشکر و قدردانی می نمایم .
با بهترین احترامات
نسرین ستوده
زندان اوین
مهر 91
Iscriviti a:
Post (Atom)